Alimenty
- Alimenty należne dziecku od rodzica
Zgodnie z art. 133 k.r.i.o. rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania. Przy ustalaniu wysokości należnej renty alimentacyjnej bierze się pod uwagę usprawiedliwione koszty utrzymania uprawnionego oraz możliwości zarobkowe zobowiązanego. Do usprawiedliwionych potrzeb wchodzą wydatki związane bezpośrednio z utrzymaniem, takie jak wydatki na zakwaterowanie, wyżywienie, opiekę nad uprawnionym, odzież, czy też środki higieniczne, lecznicze ale także te związane z utrzymaniem miejsca zamieszkania, w którym ulokowane jest centrum interesów życiowych uprawnionego. Na uwadze mieć także należy rozwój psycho – fizyczny małoletnich dzieci, potrzebę zabawy, wypoczynku oraz rozwijania zainteresowań.
Przy ocenie sytuacji finansowej zobowiązanego nie bierze się jednak pod uwagę faktycznie uzyskiwanych przez niego dochodów, a jego możliwości zarobkowe czyli to, ile zobowiązany zarobiłby gdyby w pełni wykorzystał swoje siły. „Zasadne i zgodne z treścią art. 135 k.r.o. – jest oparcie się na możliwościach zarobkowych pozwanego, a nie tylko na jego aktualnych zarobkach. Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (por. orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r. 3 CR 212/59, OSPiKA 1960, poz. 41)”. (LEX nr 7702 – wyrok z dnia 16 maja 1975 r.)
- Alimenty na rzecz dzieci od dziadków
- Alimenty od byłego małżonka
- Przedłużenie obowiązku alimentacyjnego na rzecz małżonka
- Podwyższenie alimentów
- Obniżenie obowiązku alimentacyjnego
- Stwierdzenie wygaśnięcia obowiązku alimentacyjnego